Գրքի տոնը մեր դպրոցում
Զարգացավ եւ կատարելագործվեց մեր ոսկեղենիկ հայերենը: Տառը դարձավ բառ, բառն էլ ` խոսք ու գիրք: Նարեկացիով սկսվեց ու մարգարեացավ մեր միջնադարյան քնարերգությունը, որն աշխարհի տարերգրության սքանչելի հաղթանակներից է:
* Արքայական մեր լեզուն միջնադարից հասավ Խաչատուր Աբովյան ու նաեւ Եղիշե Չարենց:
* Ուշ - ուշ են գալիս, բայց չեն ուշանում,
Գալիս են նրանք ճիշտ ժամանակին ...
Իրենց վարպետ գրչով հայրենասիրություն, ազգասիրություն էին տոգորում Աբովյանն ու Նալբանդյանը, Րաֆֆին ու Մուրացանը, Շիրվանզադեն ու Դեմիրճյանը:
* Թուրքական բռնակալության ճիրաններում ստեղծագործում էին Հակոբ Պարոնյանն ու Պետրոս Դուրյանը, Դանիել Վարուժանն ու Գրիգոր Զոհրապը ...
* Եվ որքան լավ է ասել մեծն Պարույր Սեւակը.
Այրուձիի հետ մտքերն են կռվում, Թանաք է հեղվում արյան փոխարեն, Եվ հաղթանակը կոչվում է մատյան:
· " Ես իմ անուշ Հայաստանի "երգն ուղեկցվեց աղջիկների հեզաճկուն պարով, իսկ ետնամասում ներկայացվեց Մեծ եւ Փոքր Մասիսների պատկերը` մեր ժողովրդի հավերժության խորհրդանիշը:
· * Գեղեցկադեմ այս երեխաները եռանկյունաձեւ կազմեցին հայոց այբուբենը` խորհրդանշելով Սուրբ երրորդությունը:
· * Ստեղծվեցին հայոց գրերը մեսրոպատառ `Այբ, բեն, գիմ ... Ու ելան այսպես 36 տառերը `քաջ զինվորների պես փրկելու մեր ժողովրդին:
· * Տպավորիչ էր բեմական տեսարանը. գալիս են Մաշտոցը, թագավորն ու կաթողիկոսը: Թնդում է երաժշտությունը: Տոնական տրամադրությամբ բազմությունը դիմավորում է հայոց գրերի երկնողին:
· *Հայոց կաթողիկոս Սահակ Պարթևը օրհնում է Մաշտոցին ու նաև հայ ը ժողովրդին: Հավաքվածները միասնական հնչեցնում են " Հայր մերը", որմիշտ հնչել է հայի շուրթերին: Քանզի ամենածանր պահերին անգամ հայ ժողովուրդը խաղաղություն է երազել աշխարհին, իրեն և ամենեցուն...
· *Մաշտոց...
Այսինքն՝ Այր մի, որ եկավ ապացուցելու,
Թե մի տեղ վերջը դառնում է սկիզբ...
* Հայն գիրքն ու մանկանը սեղմած կրծքերին՝
Հայոց մայրերը պահեցին մեր սուրբ մայրենին:
* Եվ մեսրոպյան այբուբենը մեր ազգապահպան ամենազորեղ զենքը եղավ, ուղեկիցը եղավ պատմության քառուղիներում:
* Ազգագրական պարը նոր շունչ ու առնականություն, կորով ու ազգային ոգի հաղորդեց ներկաներին:
* <<Սասունցիների պարը>> ստեղծագործության մի հատվածով էլ ավարտվեց այս գեղեցիկ, ազգային ոգով շաղախված միջոցառումը:
Հալալ է քեզ, Սասուն, պարի,
Պարի, մինչև ողջ հայերին դու ամբարես
Եվ այս պարը Մասիս լեռան լանջին պարես....
Տեքստը գրել է հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի Ռուզաննա Մելիքյանը:
* Արքայական մեր լեզուն միջնադարից հասավ Խաչատուր Աբովյան ու նաեւ Եղիշե Չարենց:
* Ուշ - ուշ են գալիս, բայց չեն ուշանում,
Գալիս են նրանք ճիշտ ժամանակին ...
Իրենց վարպետ գրչով հայրենասիրություն, ազգասիրություն էին տոգորում Աբովյանն ու Նալբանդյանը, Րաֆֆին ու Մուրացանը, Շիրվանզադեն ու Դեմիրճյանը:
* Թուրքական բռնակալության ճիրաններում ստեղծագործում էին Հակոբ Պարոնյանն ու Պետրոս Դուրյանը, Դանիել Վարուժանն ու Գրիգոր Զոհրապը ...
* Եվ որքան լավ է ասել մեծն Պարույր Սեւակը.
Այրուձիի հետ մտքերն են կռվում, Թանաք է հեղվում արյան փոխարեն, Եվ հաղթանակը կոչվում է մատյան:
· " Ես իմ անուշ Հայաստանի "երգն ուղեկցվեց աղջիկների հեզաճկուն պարով, իսկ ետնամասում ներկայացվեց Մեծ եւ Փոքր Մասիսների պատկերը` մեր ժողովրդի հավերժության խորհրդանիշը:
· * Գեղեցկադեմ այս երեխաները եռանկյունաձեւ կազմեցին հայոց այբուբենը` խորհրդանշելով Սուրբ երրորդությունը:
· * Ստեղծվեցին հայոց գրերը մեսրոպատառ `Այբ, բեն, գիմ ... Ու ելան այսպես 36 տառերը `քաջ զինվորների պես փրկելու մեր ժողովրդին:
· * Տպավորիչ էր բեմական տեսարանը. գալիս են Մաշտոցը, թագավորն ու կաթողիկոսը: Թնդում է երաժշտությունը: Տոնական տրամադրությամբ բազմությունը դիմավորում է հայոց գրերի երկնողին:
· *Հայոց կաթողիկոս Սահակ Պարթևը օրհնում է Մաշտոցին ու նաև հայ ը ժողովրդին: Հավաքվածները միասնական հնչեցնում են " Հայր մերը", որմիշտ հնչել է հայի շուրթերին: Քանզի ամենածանր պահերին անգամ հայ ժողովուրդը խաղաղություն է երազել աշխարհին, իրեն և ամենեցուն...
· *Մաշտոց...
Այսինքն՝ Այր մի, որ եկավ ապացուցելու,
Թե մի տեղ վերջը դառնում է սկիզբ...
* Հայն գիրքն ու մանկանը սեղմած կրծքերին՝
Հայոց մայրերը պահեցին մեր սուրբ մայրենին:
* Եվ մեսրոպյան այբուբենը մեր ազգապահպան ամենազորեղ զենքը եղավ, ուղեկիցը եղավ պատմության քառուղիներում:
* Ազգագրական պարը նոր շունչ ու առնականություն, կորով ու ազգային ոգի հաղորդեց ներկաներին:
* <<Սասունցիների պարը>> ստեղծագործության մի հատվածով էլ ավարտվեց այս գեղեցիկ, ազգային ոգով շաղախված միջոցառումը:
Հալալ է քեզ, Սասուն, պարի,
Պարի, մինչև ողջ հայերին դու ամբարես
Եվ այս պարը Մասիս լեռան լանջին պարես....
Տեքստը գրել է հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի Ռուզաննա Մելիքյանը:
